மெய்யில் வாழ்க்கையை மெய்யெனக் கொள்ளும்
வையந்தன்னொடும் கூடுவதில்லையான்
ஐயனே! அரங்கா! என்றழைக்கின்றேன்
மையல் கொண்டொழிந்தேன் என் தன்மாலுக்கே.1
தீதில் நன்னெறி நிற்க அல்லாது செய்
நீதியாரொடும் கூடுவ தில்லையான்
ஆதி ஆயன் அரங்கன் அந்தாமரைப்
பேதை மாமணவாளன் தன்பித்தனே. 2
எத்திறத்திலும் யாரொடும் கூடும் அச்
சித்தந்தன்னைத் தவிர்த்தனன் செங்கண்மால்
அத்தனே! அரங்கா! என்றழைகின்றேன்
பித்தனாயொழிந்தேன் எம்பிரானுக்கே. 3
No comments:
Post a Comment